Tokom evolucije razvio se mutualistički odnos između medonosne pčele i biljaka. On se ogleda u pozitivnoj obligatornoj vezi i koristi po obje vrste organizama. Da bi privukle oprašivače biljke su razvile primarna i sekundarna atraktantna svojstva. Sa druge strane pčele su dobile siguran izvor hrane. U primarne atraktante biljaka spadaju nektar i polen.
U grupu sekundarnih atraktanata mogu se ubrojiti oblik, veličina, boja i miris cvjeta. Pored ovih faktora na posjetu medonosne pčele cvjetovima gajenih biljaka mogu uticati: dužina cvjetanja vrste ili sorte, udaljenost pčelinjih društava od medonosne paše, jačina pčelinjeg društva, udaljenost vode, klimatski uslovi, prisustvo samoniklih i medonosnih korovskih biljaka.
Više o ovim faktorima koji utiču na broj pčelinjih društava po hektaru površine u nastavku ispod: