Oprašivanje je vitalan proces za opstanak kopnenog ekosistema i ljudske vrste. Više od 75% glavnih gajenih biljaka i 80% cvjetnica oprašuju životinje prenosioci polena (Nabhan i Buchmann, 1997). Samo u Evropi od oko 264 biljnih usjeva 84% se oprašuje životinjama. U ukupnoj oprašivačkoj djelatnosti insekti učestvuju sa oko 80%, pri čemu od tog broja pčele doprinose sa blizu 80% i zato se smatraju najboljim polinatorima. Polinatori ili prenosioci polena doprinose očuvanju biodiverziteta biljaka i ova povezanost je obostrana.
Insekti prenosioci polena imaju značajnu ulogu u povećanju prinosa gajenih biljaka i poboljšanju kvaliteta njihovih plodova. Procijenjeno je da u Evropskoj Uniji godišnje direktna ekonomska dobit od oprašivanja insektima iznosi preko 14 milijardi evra, a da oprašivanje gajenih biljaka od strane samo medonosne pčele godišnje vrijedi oko 4,25 milijardi evra (Borneck i Merle, 1989). U Sjedinjenim Američkim Državama polinatori doprinose ekonomiji sa više od 24 milijardi dolara, od čega 15 milijardi dolara pripada medonosnoj pčeli kroz njenu vitalnu ulogu u oprašivanju u voćarstvu i povrtarstvu.
Većina insekata koristi nektar i polen za sopstvenu i za ishranu svog potomstva. Na planeti Zemlji živi preko 25.000 vrsta pčela (O’Toole i Raw, 1991). Pčele su zajedno sa biljkama cvjetnicama koevoluirale i u procesu prirodne selekcije razvile gotovo fantastične uzajamne prilagođenosti, a sve u cilju efikasnog oprašivanja (sa aspekta biljke) ali i obezbeđivanja hrane za potomstvo pčela (sa aspekta pčela). Medonosna pčela (Apis mellifera) je najvažniji i najrasprostranjeniji prenosilac polena gajenih biljaka (indirektna korist).
Zahvaljujući činjenici da je visoko prilagodljiva vrsta, tolerantna prema različitim klimatskim područjima i da je čovek ovladao tehnologijom njenog gajenja, obezbedilo joj je širok areal rasprostranjenja i prvo mjesto među pčelama. Ona se koristi za oprašivanje preko 200 vrsta gajenih biljaka. Za mnoge značajne kulture, oprašivanje pčelama obezbjeđuje veći prinos plodova i sjemena, kao i njihov kvalitet. Kada se veći broj polenovih zrna prenese na žig tučka i ako dođe do oplođenja razvija se više sjemena.
Samo sjeme, lučenjem odgovarajućih fitohormona (giberelini), stimulišu okolno tkivo da se pravilno razvija; tako će na primjer, plod jabuke sa više sjemena biti krupniji i pravilnijeg oblika od ploda sa manje sjemena. Ova činjenica je od najvećeg značaja za proizvođače voća i povrća. Svojom oprašivačkom ulogom medonosna pčela utiče indirektno i na veću proizvodnju hrane i poboljšava kvalitet ljudske ishrane.
Osim oprašivačke djelatnosti, medonosna pčela se koristi za dobijanje direktnih pčelinjih proizvoda (med, polen, matični mleč, vosak, propolis, pčelinji otrov) i većina razvijenih zemalja ima posebno razvijenu djelatnost u vidu pčelarske industrije.